İlkokulda nasıl bir çocuktum?

İlkokuldan başlayarak size öğrenim hayatımı anlatmak istiyorum bu gün. Ben çok anaç bir çocuktum. Eğlenceliydim konuşkandım. Ama annemden hiç ayrı kalmamıştım. Ana okuluna falan da gitmemiştim. İlk kez okula gidecektim yani. İlk gün annem beni okula götürdü. Çok iyi hatırlıyorum, sıraya oturdum ve annemin eteğine yapıştım beni bırakma diye. Sımsıkı tutuyordum... Sonra sıra arkadaşımın hiç ağlamadığını gördüm. Sakinleştim... Onun varlığı bana güç verdi. Neyse ki öğretmenim de çok iyiydi. Ama kıskandığım öğrenciler yok değildi. Birkaç tane çalışkan, anneleri her şeye atlayan kız tipleri falan olur ya, onlardan bizde de vardı. Hoca hep onları en öne oturturdu. Bende kıskanırdım... Ama tembel bir çocuk değildim. Annem bana okumayı öğretmişti. Hepimizin elmaları vardı. Hoca okumayı sökenlerin almalarını kırmızıya boyardı. Benimki de kırmızıydı...
Sonra bir gün son ders oldu okul bitecekti, hoca da sessiz duran kümeyi ilk önce çıkaracağını söyledi. Bizim küme konuşuyordu ama ben çiçek olmuş sessizce duruyordum. Hoca o sevmediğim kızların kümesini önce çıkardı. O kadar sinirlendim ki! Çünkü bana haksızlık yapılıyordu. Hocaya küstüm... Herkes sınıftan tek tek çıkmıştı ama ben hâlâ bekliyordum. Annem de meraklanmış dışarda beni bekliyordu. Sonra içeri geldi. Öğretmenim benimle konuşuyordu. İkna etti sonunda çıktım dışarı... Ne inatmışım ya :)
Ertesi gün sınıftan ilk kim çıktı bilin? Ben tabi ki...
Eskiden böyle tuttuğunu koparan, heyecanlı, mutlu, hayatın tadına varan biriydim.
İlkokulla ilgili unutmadığım bir diğer güzel anımda şuydu; ben bir ilçede yaşıyorum ve buranın yerel bir kanalı var. O kanalda öğrencilere şiir okutulacaktı ve bizim sınıftan 2 kız lazımdı. Öğretmenim beni de seçmişti. Kırmızı bir şeyler giymiştim o gün canlı yayın için. Hatta o gün iç mimar olmak istediğimi söylemiştim hatırlıyorum. Olamadım ama olsun :) şiirimi hatırlamıyorum... Güzel bir yayın olmuştu. Sonra o kanal kapandı galiba :)
Şanslıyım ki iyi bir öğretmene denk geldim. Okul hayatım kötü başlamadı. Okuldan soğutan nice öğretmenler bilirim...

Ortaokulla devam edeceğiz. :)
Şimdi sizi 1. sınıf defterimin fotoğraflarıyla başbaşa bırakıyorum :)





Yorumlar

  1. Ne güzel anılar değil mi? Ben de ilkokula kaydolmaya gittiğimde yaşım daha küçük diye anaokuluna alalım demişti müdür. Ben de ben bebek değilim okuma-yazma biliyorum.Anaokuluna gitmem demiştim.Sonra defterimi çıkarıp İstiklal Marşı'nı okudum. Biraz zor oldu ama birinci sınıftan başlayıp harika bir öğretmenle tanıştım.İlk öğretmenler çok önemli. Özellikle sonraki eğitim hayatı için.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Helal olsun size :) gerçekten çok önemli :)

      Sil
  2. İlk öğretmenler çok önemli oluyor, kişinin hayata hazırlanması açısından. İlkokul öğretmenim, sevgiye, saygıyla andığım çok kıymetli bir insan. Çok şey öğrendik kendisinden.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. iyi bir öğretmene denk gelmenize sevindim :)

      Sil
  3. İlk okul ve orta okul yıllarında uslu,sessiz,çalışkan ve başarılı bir çocuktum,lisede dengeler biraz değişti tabiii :)

    YanıtlaSil
  4. Emol :) Bir blogunun olduğunu bilmiyordum, bugün gözüme çarptı da buldum seni :) Bundan sonra takipçinim haberin olsun. Merakla bekliyorum. Bu arada bende ilkokulda çok inatçıydım. Hep maç oynarken yenmem lazımdı yoksa deliriyordum :)

    YanıtlaSil
  5. Ben de anaokuluna gitmediğimden dolayı ilk günüm heyecanlı geçmişti. :) Ve televizyona çıkman harika, kanal kapanmış olsa bile! :)

    YanıtlaSil
  6. Benim yazım pek okunaklı değildi küçükken, az azar işitmedim bu yüzden açıkçası :) Defterleri görünce birden aklıma geldi :) Bu arada takipteyim, sizi de bloğuma beklerim, sevgiler :)
    https://markininkalemi.blogspot.com.tr/

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Film İncelemesi | Altıncı His (The Sixth Sence)

STEFAN ZWEIG'İN HAYATI | ESRARENGİZ ÖLÜMÜ | NEDEN İNTİHAR ETTİ?

VİCTOR HUGO | BİR İDAM MAHKUMUNUN SON GÜNÜ